ვერ ვიტან

რომ ჩემს გუნება-განწყობაზე მოქმედებს გაღვიძების დროს ამინდი;

რომ ძალიან მიყვარს რომანტიკული მელოდრამები (ამერიკულებიც კი);

რომ ტყუილის თქმა არ მიყვარს;

რომ მარილიანი მირჩევნია ტკბილს;

რომ დღემდე ძალიან მიამიტი ვარ და ყველაფრის მჯერა;

რომ პირველ რიგში ჩემ თავს ვადანაშაულებ და მერე სხვებს;

რომ ძალიან მენანება ადამიანების დაკარგვა;

რომ სენტიმენტები მიტევენ ხოლმე და აივანზე სიგარეტს ვეწევი აიპოდით ყურში ღამის 4 საათზე;

რომ "არა"-ს თქმა პირდაპირ არ შემიძლია და შემოვლით გზებს ვეძებ იმ იმედით, რომ მიმიხვდებიან;

რომ არ ვიცი პირფერობა და დღემდე ან ვამბობ იმას, რასაც ვფიქრობ, ან საერთოდ არაფერს;

რომ ჩემს გარშემო ხალხს ვცდილობ შევუქმნა კომფორტი საკუთარი დისკომფორტის ხარჯზე;

რომ საჩუქრების ჩუქება უფრო მიყვარს, ვიდრე მიღება;

რომ ინტრიგებს ვერ ვხლართავ;

რომ დღემდე მიკვირს, როდესაც ვინმეს ჩემთან ურთიერთობის სურვილი გაუჩნდება;

რომ ჯერ კიდევ ვერ გავიზარდე, მიუხედავად იმისა, რომ ნაადრევად დავბერდი;

რომ მიყვარს მარტოს ცეკვა, როდესაც ვერავინ მხედავს;

რომ ყოველთვის კარგად ვსწავლობდი და ვმუშაობდი;

რომ მიყვარს პაპსა მუსიკა (გულში, ხანდახან);

რომ ქერა თმა მაქვს;

რომ დღემდე მჯერა, რომ გვირაბის ბოლოს სინათლეს მივაღწევ...

ყველაფერ ამას ვერ ვიტან!

და ვფიქრობ, რამდენად უფრო ადვილი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება ზემოჩამოთვლილი რაღაცეები რომ არ მახასიათებდეს...

მაგრამ მერე მიჩნდება ხოლმე ასეთი შეკითხვა -

ცხოვრება იქნებოდა რო ეს?!